Tuesday, 2 August 2011

**buntung hininga**

sabi ni OGIE DIAZ "wag ka umiyak kung nabigo ka sa pagibig, bakit 80 yrs old ka na ba?" sabi naman sa twitter ni ITSTHINGSINLIFE "When you're important to someone, they will always find a way to make time for you. No excuses, no lies, and no broken promises" , sabi nung isa mong kaibigan, "ano ka ba!simple lang yan kaya mo yan!" sabi nung isa "intindihan mo na lang baka sadyang ganyan sya bigyan mo ng pagkakataon, everybody deserves a chance" e anak ng pambihira, lahat kontra sa isat isa hindi mo malaman kung ano ba ang tama sa mali, ang gulo na, may araw na ang lakas lakas ng loob mo, may araw na para kang natuping papel, tapos binulsa na lang. sabi nila para daw makapagdesisyon ka isipin mo, kung ano ang mas magaling sa dalawa, ang puso mo ba? ang isip, kung mas matalino ka, gamitin ang isip. kung mas mabuti kang tao, gamitin ang puso. e kung hindi mo alam?? ano na mangyayari, hayaan mo na lang, hahayaan mo na lang lumipas ang arawaraw, magdadasal gabi-gabi na sana makalimot, makalimot ng nararamdaman dahil naninikip na yung dibdib mo, yung tipong hindi mo maintindihan kung nagmarathon ka ba o aatakihin ka dahil hindi ka makahinga! in short may nakabara! buwisit! nagkamali ka na naman ba? kailan ka ba tatama, at kailan mo ba malalaman na tama na?..ano ba dapat mong gawin, ang sabi ng lahat, hayaan mo lanag, lilipas din yan, time will tell, time can heal, e anak sa paso, pano kung wala ng time, hindi ikaw ang tipo ng taong ipagpabukas na lang ang lahat, dahil alam mong nakakatakot na sa bawat pagtulog hindi mo alam kung magigising ka pa at mabibigyan ka pa ng pagkakataon, oo tama si ogie diaz hindi ka pa otsenta, pero pano kung di ka na abutin ng otsenta?? malas lang.
araw araw pag pasok ipanagdarasal mong sana matapos na ang araw, nakakatamad na..gusto mo na matulog, ayaw mo na magisip, pagdating mo naman sa bahay sana kamo may pasok na kasi ayaw mo mabakante aba hindi alam ng mundo san lulugar sayo, ano ba talaga gusto mo?
sa ngayon wala kang magawa kundi magpatuloy araw araw baliwalain ang naninikip na baga, puso at lalamunan umaasa, hindi na maayos ang lahat kundi umaasang matatapos din ang lahat, parang pinagdarasal mo na lang na sana masanay ka na agad ng matapos na!
bakit ba kailangang maghintay, pag gusto gusto, oo kung oo hindi kung hindi, minsan lang ang buhay, hindi natin alam ang mga susunod na mangyayari. sana pagmulat ng mata wala ng nakabara.

Tuesday, 7 June 2011

heres to the loser who lost me..and to the lucky bastard whos going to know me

so ok..dedicated and blog nato sa mga kakilala kong nasaktan na, sa mga kaibigan kong nagdaan na rin dun at nasaktan pa rin, at kahit na dun sa hindi ko kakilala, pero marunong masaktan..at syempre lalo na sa sarili ko.lahat ng tao marunong masaktan, hindi ko lang maintindihan kung bakit ba walang kadala-dala. nasaktan na, matapos makabawi susugal at susugal pa rin, pero kung titingnan at iisipin mong mabuti matapang sila, handa silang masaktan para maging masaya, make life worth living ba, ang mga taong hindi mo talaga maiintindihan eh ung mga taong nakakapanakakit sayo, di mo malaman kung anung nakain nila, nalason ba sila kaya ka nila nasaktan, nabrain wash ba sila, o naapektuhan ng globa warming, maiisip mo na lang tengene ke..makakarma ka din! yun e sa palagay ko after 10 years yung tipong sawang sawa ka na sa pagiisip kung bakit kayo naghiwalay o kaya naman bakit ka niya iniwan..oo usapang LOVE to...wag ka na pumalag. can relate ka naman.

minsan pag naiisip ko at naalala ko ang taong halos hindi ko mapatawad natatawa na lang ako, kasi ngayon kaya ko na siya pasalamatan, nang dahil sa kagaguhang ginawa niya sa buhay ko natutunan kong mahalin ang sarili ko, biruin mo totoo pala yung look at the bright side! marami akong natutunan hindi sa pagbubuhat ng banGko, pero natuto akong maging handang tanggapin ang pinakamalalang pwedeng mangyari, everyday ba naman yun mangyari dati pag di pa naman ako naimmune, pero sa seryosong aspeto kahit masasabi kong wala kang konsensiya, puso, utak, damdamin o kampon ka ng kung ano pa man, salamat pa rin..natuto ako, natuto akong wag na magpakatanga sayo..pati na rin sa iba at bigyan importansiya ang sarili ko.sarili ko muna bago ang iba.

sa mga nagmamahalan, pangalagaan nyo sana nag isat isa, naway mapatuyan nyo sa mundo na hindi totoo ang buska ng mga inggitero at bitter sa mundo na "maghihiwalay din yan!!" , mga ampalaya!inggitero!

sa mga nasasaktan pa at hindi pa alam kung saan pupulutin ang nalaglag na puso o hind mahanap na kaluluwa, may awa ang dyos, kaya mo yan!life goes on cmon!hindi pa end of the world ate, kuya! go lang ng go!!pero sana wag naman na tayo magpakatanga sa susunod, wag magbulagbulagan, gamitin ang lahat ng natutunan, ang lahat ng tinuro ng nakaraan gawin mong armas para sa kasalukuyan at sa hinaharap ng sa ganun sa sususond na medyo tatanga tanga pa rin tayo eh medyo na lang...madali na tayo makakatayo sa pagkadapa.

sa mga niloko, wag naman sana kayo gumanti sa ibang tao, kawawa naman yung inosenteng walang kamalay malay masiyado ka pafall!tapos lolokohin mo lang e di isa ka na dun sa mga walang konsensya, puso, utak, atay, balunbalunan na yun!wag ganun!!pabayaan mo na sila kay god!

sa mga umaasa pa, sige lang go lang ng go, habang may buhay may pag asa wag lang masiyado patanga tanga baka naman umaasa ka sa wala e lakas mo rin noh!

lahat ng bagay sa mundo may dahilan , pero di ibig sabihin lahat kailangan mo maintindihan, may mga pagkakataong hahayaan mo na lang dahil kailangan, kailangang ganoon na lang yun maaring di pa tapos o tapos na nga doon, isipin mo na lang lahat may perpektong timing!lahat may tamang pasok! maaring hindi ngayon, maaring hindi siya, baka akala mo tapos na hindi pa rin pala, ang importante, natuto ka, life is one hell of a big classroom, you have to learn kahit tulog ang teacher..maraming tao ang babatok sayo pag mali na pinaggagawa mo, sila ang mga kaibigan mo. maraming manenermon sayo pag di mo sinnod ang mga pinapayao nila, sila nag pamilya mo, maraming taong pupuna, kokontra, pero anong paki nila. desisyon mo yan. nagmahal ka yun nga lang tandaan ang sabi ni nanay: HUWAG KANG UMIYAK!KASALANAN MO YAN! ;P